Εντελώς έκπληκτο το Συγκρότημα

Χτες στο ΒΗΜΑ δημοσιεύθηκε ρεπορτάζ σχετικά με τις συμβάσεις των νοσοκομείων για προμήθεια ιατρικού και τεχνολογικού εξοπλισμού, όπως αποκαλύπτεται από τις εκθέσεις των δημόσιων επιθεωρητών.

(Να τους καταργήσουμε, τους χαραμοφάηδες, τους υψηλόμισθους, που ζουν σε βάρος του κοσμάκη, που μπορεί και να χρηματίζονται, και εν πάση περιπτώσει δουλειά δεν έχουν και πάνε και ανακαλύπτουν σκάνδαλα με το ζόρι: π.χ., το Κέντρο Υγείας Σητείας αγόρασε έναν αξονικό τομογράφο έναντι 240.000 ευρώ. Και το Νοσοκομείο Αγ. Νικολάου, πάλι στην Κρήτη, ζήλεψε κι αγόρασε τον ίδιο ακριβώς τομογράφο. Πόσο; Μόνον 436.300 ευρώ. Δικαιολογημένη η μικροδιαφορά, διότι ξέρετε τι ταλαιπωρία είναι να πας τον τομογράφο στον 2ο όροφο του νοσοκομείου, και μάλιστα μέσα από τους κακοτράχαλους δρόμους του Αγ. Νικολάου; Ενώ στη Σητεία ήταν πανεύκολο, ένα τσακ έκαναν και τον απόθεσαν στο ισόγειο του κέντρου υγείας. Και πήγαν οι άχρηστοι οι επιθεωρητές και το έκαναν θέμα, εκ του μη όντος…)

Εν πάση περιπτώσει, το ενδιαφέρον στο ρεπορτάζ είναι ο τίτλος που έβαλε η Σύνταξη του Συγκροτήματος: «Τα νοσοκομεία αγόραζαν μόνο Siemens!». Έτσι ακριβώς, με θαυμαστικό. Εντελώς έκπληκτοι δηλαδή οι άνθρωποι, που τα πήρε όλα η Siemens κι έφυγε. Αν είναι δυνατόν! Συμβαίνουν τέτοια πράγματα; Στην Ελλάδα; Να κάνει η Siemens ό,τι γουστάρει; Δεν είναι δυνατόν! Έπεσαν από τα σύννεφα οι άνθρωποι!

[ΕΔΩ μπορείτε να διαβάσετε όλο το άρθρο του ΒΗΜΑΤΟΣ, έχει ενδιαφέρον. Αν όμως δεν προλαβαίνετε, ιδού το ζουμί: «Παράλληλα προκύπτει ότι η γερμανική εταιρεία είχε κυριαρχήσει στον τομέα των προμηθειών των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, “εκτοπίζοντας” τους ανταγωνιστές της. Είναι ενδεικτικό ότι οι περισσότερες συμβάσεις προμήθειας αντιδραστηρίων είχαν υπογραφεί με την εταιρεία Βayer Ηellas ΑΕ, η οποία όμως συγχωνεύθηκε το 2007 με τη Siemens Διαγνωστική ΑΕ, όπως και με τις εταιρείες Dade Βehring Ηellas ΑΒΕΕ και DΡC- Ν. Τσακίρης ΑΕ, που συγχωνεύθηκαν δύο χρόνια αργότερα με τη Siemens Διαγνωστική ΑΕ, ενώ από τη συγχώνευση αυτή προέκυψε η Siemens Διαγνωστική Υγείας ΑΒΕΕ.»]

Τα δύο (πλέον) "ΔΕΝ"

Στη ΔΕΘ ο Παπανδρέου απέκλεισε την εξίσωση φόρου πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης (που θα επιφέρει σχεδόν διπλασιασμό της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης). Χτες ο Παπανδρέου, σε συνέντευξή του στο Reuters, δήλωσε ότι δεν θα αυξήσει ούτε το ΦΠΑ, και ότι αναζητά «άλλους τρόπους αύξησης των εσόδων».

Επειδή μάλλον δεν του περνά από το μυαλό να αυξήσει τα έσοδα φορολογώντας αυτούς που τα έχουν (εδώ αποφάσισε μείωση, από 24% σε 20%, της φορολογίας των «επανεπενδυόμενων» κερδών των αφεντικών!), κι επειδή τα κουκιά είναι μετρημένα, κι επειδή ο άνθρωπος δεν έχει τσίπα… το ερώτημα είναι:

Θα αυξήσει το ΦΠΑ;
Θα αυξήσει το πετρέλαιο θέρμανσης;
Ή θα αυξήσει και τα δύο;

Και, ακόμη πιο σημαντικό ερώτημα: Εμείς, τι κάνουμε εμείς;

Όλοι μαζί: Δεν πληρώνουμε διόδια!

Και ξανά:
Δεν-πληρώνουμε-διόδια!
Το καταλάβατε τώρα, κύριοι μεγαλοεργολάβοι και κύριοι πολιτικοί υπάλληλοι των μεγαλοεργολάβων, ή να το επαναλάβουμε; Εντάξει, άλλη μία φορά λοιπόν:
Δεν-πληρώνουμε-διόδια!

Την ακόλουθη μαρτυρία την αλιεύσαμε από το Indymedia:

Την περασμένη Τετάρτη ξεκίνησε το ΚΑΠΗ Μετεώρων Πολίχνης εκδρομή στην Πελοπόννησο. Ο οδηγός του λεωφορείου αρνήθηκε να πληρώσει διόδια σε ολόκληρη τη διαδρομή μέχρι την Πάτρα. Όταν έφτασε το λεωφορείο στη γέφυρα του Ρίο και ο οδηγός αρνήθηκε να πληρώσει και εκεί, ο υπεύθυνος κάλεσε περιπολικό. Μετά από μια μικρή ένταση ξεκίνησε το λεωφορείο για την Πάτρα, χωρίς να πληρώσει. Το περιπολικό ακολούθησε το λεωφορείο μέχρι την Πάτρα και ζήτησε από τον οδηγό να πάει στο τμήμα.

Οι επιβάτες αποφάσισαν ή όλοι ή κανένας στο τμήμα, και έτσι, μετά από μια μικρή συνέλευση, οδηγήθηκαν όλοι στο τμήμα. Εκεί λοιπόν ο διοικητής, προς τιμήν του, επέπληξε το πλήρωμα του περιπολικού, λέγοντάς του επί λέξει: «Γιατί τους έφερες τους ανθρώπους εδώ, τι κάνανε; Έχεις κανένα συμφέρον από τα διόδια; Είναι δική σου η εταιρεία; Και εγώ δεν πληρώνω! Αν θέλει ο εκπρόσωπος της εταιρείας να κάνει μήνυση, δώστε του τα στοιχεία του οδηγού και των επιβατών, αφού η απόφαση να μην πληρώνουν τα διόδια είναι παρμένη από κοινού. Αλλιώς, να φύγουν!».

Τη στιγμή εκείνη ο αστυνομικός ψευδώς είπε ότι ο οδηγός χτύπησε με το λεωφορείο τον υπεύθυνο της εταιρείας (!). Αλλά ο διοικητής, μάλλον ξέροντας τις λαμογιές και τις ψευδείς μαρτυρίες των μπάτσων σε ανάλογες περιπτώσεις, έληξε εκεί το συμβάν, ζητώντας συγνώμη από τον οδηγό και τους εκδρομείς. Μπράβο στον οδηγό αλλά και στους ηλικιωμένους εκδρομείς, να αποτελέσουν παράδειγμα και σε άλλους.

Μας τάξατε – Τους κάψατε – Τους θάψαμε

Με επικεφαλής αυτό το σύνθημα σε πανό των πυροσβεστών, κατεβαίνουν με πορεία αυτή τη στιγμή από τον Άρειο Πάγο προς τη Βουλή συμβασιούχοι διαφόρων κλάδων, αφού αναβλήθηκε στον Άρειο Πάγο η εκδίκαση της υπόθεσης μονιμοποίησης των συμβασιούχων του ΟΠΑΠ. Συγκεκριμένα οι στην καθαριότητα, οι οποίες δουλεύουν 15-20 χρόνια με συμβάσεις, έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη και ζητούν τη μονιμοποίησή τους. Υπενθυμίζεται ότι, σε παρεμφερή υπόθεση, την προηγούμενη εβδομάδα το Μονομελές Πρωτοδικείο αποφάσισε ότι οι απασχολούμενοι με συμβάσεις stage δεν μπορούν να θεωρηθούν «μαθητευόμενοι», δεδομένης της μακρόχρονης απασχόλησής τους.

"Από κανιζέλα σε κανιζέλα θα πηγαίνεις"

[...] Πρόσφατα, ένας Κερκυραίος φίλος μού έλεγε ότι πολλά τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ αποφεύγουν να κυκλοφορήσουν στον δρόμο σαν «απλοί πολίτες», καθώς οι άλλοι πολίτες τούς κράζουν ή μάλλον δεν δείχνουν ιδιαίτερη κατανόηση. «Προχθές, πήγα να διασχίσω τον δρόμο και να χαιρετήσω έναν γείτονα, καλό άνθρωπο και νομαρχιακό παράγοντα» (οι ιδιότητες αυτές δεν αλληλοαποκλείονται). «Αυτός νόμιζε ότι ετοιμαζόμουν να του δώσω σφαλιάρα και ενστικτωδώς κρύφτηκε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Έβαλα τα γέλια και του φώναξα “από κανιζέλα σε κανιζέλα θα πηγαίνεις”».

Στην κερκυραϊκή διάλεκτο, «κανιζέλα» είναι ο υπαίθριος διάδρομος ανάμεσα στις πίσω όψεις των σπιτιών, που το πλάτος του είναι γύρω στο μισό μέτρο, δηλαδή ένα πολύ στενό και κάποτε κακόφημο δρομάκι. Όμως, ένας πολιτικός που δηλώνει «μισώ το Μνημόνιο όσο κι εσείς» παίρνει το θάρρος να κυκλοφορεί στις τηλεοπτικές ρούγες. [...]

[Απόσπασμα από κείμενο στην ιστοσελίδα της Μαριάννας Τζιαντζή – Ολόκληρο ΕΔΩ]

Σχεδόν στη ζούλα...

...συναντήθηκε χτες ο Ηγέτης της Εργατικής Τάξης, ο Τρόμος των Αφεντικών, ο Φόβος των Τραπεζο-τοκογλύφων, ο Φάρος της Κοινωνικής Απελευθέρωσης, δηλαδή ο Παναγόπουλος,

με την υψηλόβαθμη υπάλληλο του ΔΝΤ, την κυρία Λούκα, και τον Γλύφω-Εκεί-Που-Έφτυνα-Και-Κρύβομαι-Για-Να-Γλιτώσω-Το-Κράξιμο κύριο Κουτρουμάνη.

Δεδομένου ότι η κυρία Λούκα κατά (πολύ) βάθος παραμένει Εντελώς Σοσιαλίστρια, κι ας όψεται η κακιά η ώρα που αναγκάστηκε από τον εργοδότη της να μας πηδάει κι εμάς και όλο μας το σόι, αυτή δεν ήθελε, διαταγές εκτελεί, ...

Και δεδομένου ότι ο κύριος Κουτρουμάνης είναι για λύπηση από το καλοκαίρι, όταν κάποιοι άθλιοι κόντεψαν να του φέρουν καπέλο τη σαλάτα σε μια ταβέρνα, κι από τότε το 'χει ρίξει στα ντελίβερι, με αποτέλεσμα να αρχίσει να μοιάζει με τον κυρ-πάγκαλο, ...

Για όλα αυτά, η Προεδράρα, που κατά βάθος είναι πονόψυχος άνθρωπος, τους έδωσε, αυτή τη φορά και μόνο, να εξηγούμαστε, μια τελευταία ευκαιρία να συμμορφωθούν, περιοριζόμενος στην ακόλουθη αυστηρή προειδοποίηση:

«Ελπίζω η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας να εγκαινιάσει μια ειλικρινή σχέση συνεννόησης και διαλόγου, γιατί δυστυχώς οι εμπειρίες που έχουμε αποκτήσει μέχρι τώρα δεν ήταν οι καλύτερες».

Όχι παίζουμε!

Τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται

Η χτεσινή δηλωσάρα του κυρ-πάγκαλου, ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε τα λεφτά», συνέγειρε τον ενθουσιασμό του κ. Πολατίδη, εκπροσώπου Σερρών της Κοινοβουλευτικής Ομάδος ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ, ο οποίος πλειοδότησε αναφωνώντας ότι «οι θέσεις στο Δημόσιο είναι το όνειρο του τεμπέλη».

Κι επειδή φαίνεται ότι ο κυρ-πάγκαλος ενθουσιάζεται όταν έχει τέτοια υποστήριξη, θα θέλαμε να του θυμήσουμε αυτό που, σε μια στιγμή ειλικρινούς συλλογισμού, είπε ένας άλλος ξεφτίλας συνάδελφός του στο παραμάγαζο του ΔΝΤ που κατ’ ευφημισμόν αποκαλείται «ελληνική κυβέρνηση»:

«Να μην κουνάμε τόσο πολύ το δάχτυλο στους εργαζόμενους, γιατί θα μας κουνήσουν κι εκείνοι τα πέντε δάχτυλα, ξέρετε πώς, κάποια στιγμή»…

Το (ξανα)είπε

Ο κυρ-πάγκαλος (ξανα)βρήκε πού τα φάγαμε τα λεφτά, και το (ξανα)είπε σήμερα σε αυτό το ωραίο κτίριο που βρίσκεται στην πλατεία Συντάγματος, πάνω από τον Άγνωστο Στρατιώτη (Να δεις, τι ήταν παλιά; Ανάκτορα ήταν; Βουλή ήταν; Θα σε γελάσω!):

«Τα φάγαμε όλοι μαζί ακολουθώντας μια πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος».

Και μετά δεν παραιτήθηκε. Μόνο ρεύτηκε.

Ο Αντιμνημονιακός Αγών θριαμβεύει!

Πέραν του φερέλπιδος, άφθαρτου, νέου και ευειδούς κ. Κικίλια που, στα βήματα του εξίσου φερέλπιδος, άφθαρτου, νέου και ευειδούς κ. Σαμαρά, διαβεβαιοί ότι μπορεί να μας αλλάξει τον αδόξαστο και χωρίς Μνημόνιο, χθες βράδυ (κι όσοι δεν το ’δατε χάσατε) είχαμε στο Alter συγκλονιστικές σκηνές ενώπιον του εμβρόντητου σούπερ-δημοσιογράφου κ. Χατζηνικολάου, που πάσχιζε να συντονίσει την πρώτη τηλεμαχία υποψηφίων περιφερειαρχών Αττικής:

Καταπρώτον, ο Πασόκος κ. Σγουρός, ζηλώσας δόξαν Κικίλια, εδήλωσε ότι ούτε αυτός κατούρησε στο πηγάδι, οπότε δεν είναι βλαξ για να βγάλει αυτός το φίδι από την τρύπα, άρα ΚΑΙ αυτός είναι κατά του Μνημονίου και να μην του ζαλίζουμε τον έρωτα. Σε αυτό το σημείο παρατηρήθηκαν ελαφρά εγκεφαλικά σε όλο το πάνελ, αλλά ευτυχώς οι τεχνικοί είχαν έτοιμα υπογλώσσια, και οι περιφερειακές εκλογές θα διεξαχθούν κανονικά, με όλους τους υποψηφίους άθικτους.

Καταδεύτερον, ο Σύζυγος της Κυρίας Ευγενίας Μανωλίδου, που προφανώς ξέχασε να πάρει το αντισχιζοφρενικό χάπι του πριν μπει στο στούντιο, στρίγκλισε ότι μισεί το Μνημόνιο αλλά θα ξαναθυσιαζόταν και θα το ξαναψήφιζε για να σώσει την Πατρίς. Σε αυτό το σημείο ειδικά οι κκ. Παφίλης και Αλαβάνος νόμισαν ο Χατζηνικολάου τους πότισε LSD και έχουν παραισθήσεις, αλλά αλληλοτσιμπήθηκαν και συνειδητοποίησαν ότι όντως αυτά είπε ο Σύζυγος, οπότε άρχισαν να σκέφτονται σοβαρά πώς θα τη βγάλουν καθαρή ως το Νοέμβρη με συνυποψήφιο τον Δόκτωρ Τζέκιλ - Μίστερ Χάιντ, δεδομένου μάλιστα ότι οι υποψήφιοι περιφερειάρχες δεν έχουν ενταχθεί στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.

Κατατρίτον, ο Αυθεντικός Πασόκος κ. Δημαράς είπε... τι είπε; Ωραία θα τα είπε, διότι ξεχάσαμε τι είπε. Θυμόμαστε όμως ότι ο Ακόμη Πιο Αυθεντικός Πασόκος και Απλός Στρατιώτης κ. Μητρόπουλος έκανε τη μούρη όλων των αντιπάλων του κρέας, όταν δήλωσε ότι στόχος του είναι να πείσει την καημένη την Κυβέρνηση, τον καημένο τον Παπανδρέου και την καημένη την Τρόικα πως το Μνημόνιο είναι κακό, τζιζ, άσ’ το κάτω. Σε αυτό το σημείο όλοι οι αντίπαλοι έπαθαν προσωρινή αφωνία και τον κοιτούσαν σαν χάνοι, με ανοιχτό στόμα. Επανήλθαν σταδιακά, πλην των κκ. Σγουρού και Δημαρά, που τα πήραν στο κρανίο διότι δεν το σκέφθηκαν πρώτοι.

Κατατέταρτον, υπήρχε ένας χαρούμενος κύριος με ροζουλί πουκάμισο και ψαράδικο γελέκο, κι ένας εξίσου χαρούμενος οικολόγος με καράφλα και μούσι, που όμως τα έπαιρναν στο κρανίο όποτε ακουγόταν η λέξη Μνημόνιο (εναντίον του οποίου είναι, εννοείται αυτό, και οι δύο, αλλά τι σχέση έχει επιτέλους το Μνημόνιο με την κουβέντα μας, που λυσσάξατε όλοι;), διότι τώρα έχουμε Αυτοδιοικητικές Εκλογές, και τι πράματα είναι αυτά, να μπλέκουμε την Άλγεβρα με την Τριγωνομετρία; Μάλιστα ο κύριος με το ροζουλί μάλλον ήταν αντίθετος και με τον Καλλικράτη, διότι κάθε φορά πεταγόταν υπέρ του Ικτίνου – ο άλλος κύριος, ο οικολόγος, δεν πήρε θέση για τον Ικτίνο, αλλά πήρε θέση υπέρ της δημιουργίας «δικτύων ανταλλαγής χωρίς μεσάζοντες».

Η συνέχεια στο επόμενο, διότι έχουμε και δουλειές!

The road show goes on

Το είδατε το παιδί, που κληρονόμησε το Ελλάντα, τι ωραία που τα ’πε χτες στους αεριτζήδες της Γουόλ Στριτ;

«Come to Greece, έχουμε και δημόσια περιουσία αξίας 270 εκατομμυρίων που ακόμη παραμένει αναξιοποίητη και σας περιμένει»,

«Come to Greece να νιώσετε ελεύθεροι, διότι έχουμε γενική εκποίηση: προϊόντα, υπηρεσίες, εργασία, ενέργεια, όλα τα σφάζουμε κι όλα τα μαχαιρώνουμε για χάρη σας, ελάτε να τα πάρετε».

Πριν πάει στη Γουόλ Στριτ, το πρωί, μίλησε και στη «Σύνοδο Κορυφής για τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας». Εκεί όμως φορούσε την κουστουμιά του σοσιαλιστή, οπότε έπαιζε άλλη κασέτα:

«Να βάλουμε επιτέλους κανόνες στις αγορές ώστε να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια και την πείνα πριν μας πάρει και μας σηκώσει».

Αυτό, για όσους λένε ότι το παιδί είναι γκάου και δεν μπορεί να παίξει. Μια χαρά παίζει στα ταξιδάκια του, και περνάει κι ωραία επιπλέον, αφού δεν χρειάζεται να ομιλεί αυτή τη στριφνή Greek language.

Τα πάνω κάτω

Μεγάλο πράγμα οι λέξεις. Και η χρήση τους. Εμείς, οι «από κάτω», μάλλον χάνουμε εδώ και δεκαετίες τον αγώνα των λέξεων. Μας έγδυσαν οι «από πάνω» από τις πιο όμορφες, και μ’ αυτές έντυσαν τις βρωμιές τους. Τους βοήθησαν βέβαια πολλοί «ηγέτες» μας, μα και ο ανανήψας πνευματικός κόσμος (οι εξαιρέσεις, όπως πάντα, επιβεβαιώνουν τον κανόνα): όλοι εκείνοι που ανδρώθηκαν μαζί μας και τους βάλαμε πλάτες για να ανέβουν ψηλά και να δουν πέρα από τη μάντρα, πώς φαίνεται ο ορίζοντας του μέλλοντος. Μα όταν ο άνεμος άρχισε να φυσά ανάποδα, εκείνοι έσπευσαν να πηδήξουν από την άλλη πλευρά – γιατί είχαν καλομάθει στα ύψη, και δεν ήθελαν πια να μοιράζονται την τύχη μας.

Μείναμε λοιπόν μόνοι, κι από πάνω με τη ρετσινιά της «ξύλινης γλώσσας» μας. Οι λέξεις μας έγιναν λέξεις τους, και για να διαβάσεις πια την πραγματικότητα έπρεπε να στέκεσαι με τα πόδια πάνω και το κεφάλι κάτω. Κι επειδή αυτή η στάση είναι άβολη, ακόμη και πολλοί από τους «από κάτω» αποδεχτήκαμε το μεγάλο ψέμα, το φτιασιδωμένο με τις όμορφες λέξεις που κάποτε ήταν δικές μας.

Έτσι μιλούν σήμερα για «απελευθέρωση» (της αγοράς), για «ανόθευτο» (ανταγωνισμό), για «ελεύθερη» (οικονομία), για «κοινό σπίτι» (με εμάς απ’ έξω), και πάει λέγοντας... Ποιος λογικός άνθρωπος δεν θα άκουγε καταρχήν θετικά την επιταγή να «ανοίξουν» τα «κλειστά» επαγγέλματα; Ίσως το μόνο που μας σώζει είναι αυτό το παλιό όπλο: «». Ναι, τα εισαγωγικά – σαν δυο ασπίδες με τις οποίες αποκρούουμε τα απανωτά χτυπήματα στα μυαλά μας. Γιατί πάντα, και στις πιο δύσκολες συνθήκες, οι από κάτω μπορούμε να βρούμε τρόπο να πολεμήσουμε. Μέχρι να ξαναπάρουμε τις λέξεις μας πίσω, και οι «από πάνω» να αποκαλυφθούν μπροστά στα μιλιούνια των «από κάτω» όπως πραγματικά είναι: αποκρουστικοί γυμνοσάλιαγκες...

Μετά από αυτή τη μεγάλη εισαγωγή, σας παραθέτουμε αποσπάσματα από ένα κείμενο που μας έστειλαν μέλη ενός «κλειστού» επαγγέλματος:

Όταν στην ελληνική αγορά:
- 7 μύλοι διακινούν το 70% της αγοράς αλεύρων
- 3 βιομηχανίες ελέγχουν σχεδόν το σύνολο του συσκευασμένου γάλακτος
- 10 επιχειρήσεις έχουν το 77% του τζίρου της εμπορίας τροφίμων
- 3 βιομηχανίες ελέγχουν το σύνολο της παραγωγής σιδήρου
Όταν δηλαδή κυριαρχούν τα ΚΑΡΤΕΛ που μπορούν να ελέγχουν και να ανεβάζουν ανεξέλεγκτα τις τιμές [...] είναι αδιανόητο για τον ΣΕΒ, την κυβέρνηση και την τρόικα να υπάρχουν ακόμη τομείς που δεν ελέγχονται από το μεγάλο κεφάλαιο (εγχώριο ή μη), είναι δηλαδή αγορές «κλειστές» για τις δραστηριότητες του.

Ποιοι απέμειναν; Δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες, φαρμακοποιοί, ορκωτοί λογιστές, φυσιοθεραπευτές, οδοντοτεχνίτες, περιπτερούχοι, ιδιοκτήτες πρατηρίων υγρών καυσίμων, μεσίτες, φορτηγατζήδες, δηλαδή μικροί και μεσαίοι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, οι οποίοι αναγορεύθηκαν σε «μείζον» πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και σύμφωνα με τον Πρόεδρο του ΣΕΒ «τροφοδοτούν τον πληθωρισμό και υπονομεύουν την αύξηση της παραγωγικότητας» (Δασκαλάκης 21.5.2008).

[…] Τα θέματα που ανοίγονται μπροστά μας είναι αν θα ξεπουληθούν οι υποδομές της χώρας μας, αν θα «καρτελοποιηθεί» πλήρως η οικονομία μας και αν τα «κλειστά» (για το μεγάλο κεφάλαιο) επαγγέλματα παραμείνουν ανοικτά για τον απλό πολίτη - γιατί, όσο και να προσπαθούν να εξωραϊσουν την «απελευθέρωση», στην ουσία πρόκειται για αφαίρεση δικαιωμάτων από τους πολίτες και μεταβίβαση τους σε καρτέλ και πολυεθνικές!

Η «αναδιάρθρωση», όπως κατ’ ευφημισμό αναφέρεται στο μνημόνιο, σκοπεύει στο ξεπούλημα υποδομών και τη διάλυση επαγγελμάτων και είναι βέβαιο ότι:
- Όχι μόνο δεν θα αυξήσει την απασχόληση, όπως ισχυρίζονται, αλλά θα προσθέσει αρκετές ακόμη χιλιάδες στους ανέργους, καθώς η επίταση του ανταγωνισμού σε συνθήκες κρίσης οδηγεί στο «κλείσιμο» των μικρών και την κυριαρχία των «μεγάλων».
- Όχι μόνο δεν θα δεν θα καλυτερεύσει την ποιότητα των υπηρεσιών και δεν θα μειώσει τις τιμές, αλλά αφήνοντας ελεύθερο το δρόμο στα ΚΑΡΤΕΛ, θα αφήσει ανυπεράσπιστη την κοινωνία στις αδηφάγες διαθέσεις τους.
- Όχι μόνο δεν θα προσφέρει ανάπτυξη, αλλά συμπαρασύροντας χιλιάδες άλλα επαγγέλματα, θα ρίξει την οικονομία της χώρας σε ακόμη πιο βαθιά ύφεση.

[...] Τι σημαίνει η «απελευθέρωση» του δικηγορικού επαγγέλματος; Οπωσδήποτε όλα τα παραπάνω και επιπλέον υπαλληλοποίηση των δικηγόρων που θα κατορθώσουν να παραμείνουν στο επάγγελμα και «επίσημο» εξανδραποδισμό της ήδη πάσχουσας από φαινόμενα διαφθοράς, σήψης, αναποτελεσματικότητας και αρνησιδικίας δικαιοσύνης, διότι η κυριαρχία μεγάλων εταιρειών (κεφαλαιουχικών και μη) συνεπάγεται:
- Τη δημιουργία νομικών υπηρεσιών δύο ταχυτήτων, εκ των οποίων η μία θα είναι για τους πλούσιους (ποιοτικά υψηλή αλλά με αμοιβές που θα φθάνουν σε δυσθεώρητα ύψη), και η άλλη για τους φτωχούς (που θα παρέχεται περίπου ως ασφαλιστική κάλυψη για νομική προστασία, επίσης ακριβή για την ποιότητά της, τυποποιημένη και από κακοπληρωμένους δικηγόρους-υπαλλήλους ή δικηγόρους-φασονατζήδες).
- Την αύξηση της διαπλοκής μεταξύ οικονομικών συμφερόντων, πολιτικής εξουσίας και δικαιοσύνης.
- Τη μετατροπή του δικηγόρου σε υπάλληλο Τραπεζών και Πολυεθνικών και όχι δικηγόρο ανεξάρτητο και μάχιμο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών […]

Πρωτοβουλία δικηγόρων ενάντια στα μέτρα και την οδηγία Μπολκενστάιν (stopbolkenstein@gmail.com)

Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, για πολλούς ανθρώπους οι δικηγόροι δεν είναι και η πιο συμπαθής από τις κοινωνικές ομάδες. Αλλά, σάμπως είναι ενιαία κοινωνική ομάδα; Υπάρχουν οι μεγαλοδικηγόροι, υπάρχουν και οι μεροκαματιάρηδες, υπάρχουν και οι ενδιάμεσοι. Υπάρχουν αυτοί που χλαπακιάζουν μεγάλα ξεροκόμματα από την πίτα των «από πάνω» και γδέρνουν τους «από κάτω», υπάρχουν όμως και αυτοί που στέκονται στο πλάι μας, και συχνά χωρίς αμοιβή, όταν προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες. Γι’ αυτό, δεν θέλουμε να αφήσουμε τους «από πάνω» να μας ρίξουν όλους στη λακκούβα της ισοπέδωσης των πάντων και του μεταξύ μας κανιβαλισμού. Αλήθεια, για να παίξουμε λίγο και στο γήπεδο του αντιπάλου, μιας και δικό μας γήπεδο δεν έχουμε: πότε θα ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών κ.λπ.;

Πού θα πάει, θα σας περαιώσουμε κι εμείς...

Στην «περαίωση» 2000-2009, πέραν των χιλιάδων μικρομεσαίων που πια δεν έχουν πού την κεφαλήν πλύναι αλλά θα κληθούν να καταβάλλουν έστω κι ένα διακοσάρι ευρώ για να ξεμπερδεύουν (διότι, ως γνωστόν, φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι), θα ενταχθούν, λέει, και «πολύ μεγάλες επιχειρήσεις» - με τζίρο που μπορεί να φτάνει τα 15 ή και 20 εκατομμύρια ευρώ. Εξαιρούνται οι τράπεζες (άλλωστε στις τράπεζες δίνουμε, δεν παίρνουμε) και λοιπά ευαγή ιδρύματα. ΔΕΝ εξαιρούνται όμως οι «υποθέσεις πλαστών και εικονικών συναλλαγών»!

Εν πάση περιπτώσει, επειδή μας τελείωσαν και τα ψιλά, παρακαλείται ο κάθε παράνομος μεγαλοεπιχειρηματίας ή/και μαφιόζος, να έρθει με ό,τι έχει ευχαρίστηση για να τον περαιώσει ο άτεγκτος Παπακωνσταντίνου, και να τον αποδώσει πάλλευκο στην κοινωνία. Επίσης παρακαλούνται όσοι ηλίθιοι πλήρωναν κανονικά εισφορές, απέδιδαν το ΦΠΑ κ.λπ., να μην χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο αναφωνώντας αυτοκριτικά «μα, πόσο μαλάκας είμαι;;;», διότι χτύπα-χτύπα μπορεί να μας πάθουν τίποτα, και πού θα ξαναβρούμε τέτοια κορόιδα;

Σύμφωνα πάντως με έγκυρες διαρροές (ναι, το Συγκρότημα ξέρει) «το σχήμα λόγου “κάψτε τα βιβλία” θα έχει ισχύ μόνο στην περίπτωση κατά την οποία υπάρχει πλήρης εξόφληση των πρόσθετων φόρων (καταβολής του συνόλου των δόσεων) που θα προκύψουν από την περαίωση». Τουτέστιν, άμα τα σκάσεις όλα μαζί τα φραγκοδίφραγκα (και όχι σε 24 δόσεις), τα καις και το φχαριστιέσαι. Διότι έτσι κάτι θα μαζέψει ο Παπακωνσταντίνου, ώστε οι τροϊκανοί να του δώσουν παράταση ζωής κάνα μήνα, και μετά έχει (;) ο θεός.