Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης:Ακόμη κι αν προς στιγμήν αφαιρέσει κανείς τη βαρβαρότητα που επιβάλλουν, είναι τελικά καταθλιπτική η σκέψη ότι "κοτζάμ" ΔΝΤ, "κοτζάμ" ΕΕ, "κοτζάμ" σύστημα, έχουν τόσο κοντόθωρο «σχέδιο» – δηλαδή καμιά πραγματική προοπτική διεξόδου, αλλά απλώς μια παράταση της επιβίωσης του διασωληνωμένου ασθενούς. «Ας τη σκαπουλάρουμε και σήμερα, και βλέπουμε», αυτό είναι το σύνθημά τους. Όμως δεν μπορούν να έχουν και κάτι διαφορετικό, αλλιώς θα αρνούνταν τον εαυτό τους.
Το «σχέδιό» τους, γελοίο και ταυτόχρονα καταστροφικό για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, μπορεί να αποτραπεί αν ξεσηκωθούμε. Κι όσο πιο γρήγορα ξεσηκωθούμε τόσο λιγότερο θα πονέσουμε. Η αλαζονεία του αντιπάλου (δικαιολογημένη εν μέρει, λόγω της ανυπαρξίας μιας αποφασιστικής και αποτελεσματικής γραμμής αντίστασης στο λαϊκό στρατόπεδο) είναι πράγματι εκνευριστική. Μπορεί όμως να μετατραπεί σε μπούμερανγκ, διότι η ιστορία διδάσκει, χωρίς εξαιρέσεις, ότι η αλαζονεία οδηγεί σε λάθος υπολογισμό του συσχετισμού δύναμης, άρα υποτίμηση του αντιπάλου, και έτσι, αργά ή γρήγορα (καλύτερα γρήγορα!), σε ήττα του «παντοδύναμου» αλαζόνα.
Για να είναι ο ξεσηκωμός αποτελεσματικός, δηλαδή για να αλλάξει τους πραγματικούς συσχετισμούς και να υποχρεώσει τον αντίπαλο σε τακτική ή και άτακτη υποχώρηση (στην πρώτη περίπτωση, θα πάρουμε έστω μια ανάσα – στη δεύτερη, ίσως καταφέρουμε πιο ουσιαστικές λύσεις), πρέπει να ενώνει τον κόσμο, και να έχει ένα γενικό μπούσουλα, ένα όραμα. Και οργάνωση. Αλλιώς δεν χτυπιέται το θηρίο. Στις 5 Μάη, ο λαός έδειξε τη διάθεση και τη δυνατότητά του να ξεσηκωθεί. Οι υποτιθέμενες «πρωτοπορίες» βρέθηκαν πίσω από αυτή τη διάθεση. Ούτε την οσμίστηκαν, ούτε την πιστεύουν (Ίσως διότι ξεβολεύει από εύκολες θεωρίες για το πόπολο που είναι ηλίθιο και διεφθαρμένο, ενώ οι «πρωτοπορίες» είναι μάγκες και πούροι. Αδιάφορο που με την καθαρότητα και τις μεγαλοστομίες δεν καταφέρνουν τίποτα. Στην ουσία, μάλλον δεν πιστεύουν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει πριν τη Δευτέρα Παρουσία).
Ο Θεός, λοιπόν, δεν έχει. Εμείς όμως, έχουμε: την χείρα μας, που πρέπει να την κινήσουμε. Και θα την κινήσουμε, «συν Αθηνά» ή και άνευ, εν ανάγκη.(Αύριο το μπλογκ μας θα σιωπήσει, επειδή τα χέρια μας δεν θα πληκτρολογούν, αλλά θα ενώνονται με χιλιάδες ακόμα χέρια σε μια διόλου εικονική πραγματικότητα – Ραντεβού στη ΔΕΘ, με τα διόδια ανοιχτά σε όλη τη διαδρομή Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Τηλέφωνα για πληροφορίες ΕΔΩ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου