Νέα ευνοϊκή ρύθμιση των βεβαιωμένων χρεών των εργοδοτών προς τα ασφαλιστικά Ταμεία, με εκπτώσεις έως 80%

Απόσπασμα από ανάρτηση
στο μπλογκ Ροΐδη Εμμονές

[...]
Έκρυψαν επιμελώς ότι «το σχετικό σκάνδαλο των ημερών είναι η ψήφιση της καθιερωμένης τροπολογίας της τελευταίας στιγμής: νέα ευνοϊκή ρύθμιση των βεβαιωμένων χρεών των εργοδοτών προς τα ασφαλιστικά Ταμεία, με εκπτώσεις έως 80%! Δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις ή “αποκλειστικές πηγές” για να καταλάβουμε πως η κυβέρνηση και το ΔΝΤ ακολουθούν τη νεοφιλελεύθερη, σκληρά ταξική γραμμή κατάργησης όποιου αναδιανεμητικού ασφαλιστικού συστήματος έχει απομείνει στη χώρα. Κατά σύμπτωση, την περασμένη Κυριακή ο Στ. Μάνος στην “Καθημερινή” εισηγείται τη διατήρηση ενός κρατικού “επιδόματος” στη ηλικία των 65, την κατάργηση κάθε ιδέας “αναλογικής σύνταξης” και προφανώς την οριστική -και διά νόμου- απαλλαγή των εργοδοτών και των εργαζομένων από κάθε υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών. ‘Όποιος μπορεί, δηλαδή, να πηγαίνει στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Το δημόσιο σύστημα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τρόικα το αποτέλειωσαν….» (Ιός 17/7/2010, οι υπογραμμίσεις δικές μου)

…και

«Πρόκειται για την ομολογία αυτού που χρόνια υποστηρίζουν τα συνδικάτα και η αριστερά. Ότι, δηλαδή, το πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης ήταν και είναι ουσιαστικά ζήτημα χρηματοδότησης: η αγορά εργασίας αφέθηκε χωρίς ελεγκτικούς μηχανισμούς και πολλαπλασιάστηκε εσκεμμένα η μαζική ανασφάλιστη εργασία και η εισφοροκλοπή. Οι εργοδότες έκαναν πάρτι κλέβοντας τα χρήματα των εργαζομένων με την άδεια των κυβερνήσεων και των κρατικών αρχών, εκμεταλλευόμενοι βεβαίως και την αφασία της δικαιοσύνης και ορισμένων πουλημένων ή ανίκανων συντεχνιών. Πολλά χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις συνειδητά κάνουν τον τροχονόμο στην εισφοροκλοπή, καταρρίπτοντας σήμερα το ευρωπαϊκό ρεκόρ με 33% (δηλαδή, στατιστικά, ένα στα τρία αφεντικά κλέβει)» (Ιός 17/7/2010, οι υπογραμμίσεις δικές μου).

Ξέχασαν επιμελώς οι δεξιοί σύντροφοι του πασόκ ότι «Ο λόγος της συμμετοχής του κρατικού προϋπολογισμού στη χρηματοδότηση του συστήματος (αλλά και η εγγυητική λειτουργία του κράτους για την καταβολή των προβλεπόμενων παροχών) στηρίζεται στην υποχρεωτικότητα της κοινωνικής ασφάλισης: κανείς πολίτης δεν έχει το δικαίωμα ή την ευχέρεια να ζητήσει την εξαίρεσή του από την υπαγωγή του στην κοινωνική ασφάλιση.»
Ξέχασαν επιμελώς οι δεξιοί σύντροφοι του πασόκ ότι «Η τριμερής χρηματοδότηση του δημόσιου συνταξιοδοτικού συστήματος δεν αποτελεί ελληνική έμπνευση ή επιλογή. Αποτελεί ρητή επιταγή της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας (ΔΣΕ) 102 (άρθρο 71.3) που και η Ελλάδα έχει επικυρώσει (Ν. 3251/1955) και συνεπώς, η ΔΣΕ 102 έχει εισαχθεί στην ελληνική έννομη τάξη.» (Γ. Ρωμανιάς, «Το Ποντίκι» 15.07.10)

Για να προλάβω τους καλοθελητές, δεν ισχυριστήκαμε ότι οι συντάξεις στα 45 και στα 50 σε οποιαδήποτε περίπτωση είναι δίκαιες, πρέπει δικαίως να ρυθμιστούν (εσείς οι δυο δεξιοί στην εξουσία για πελατειακούς λόγους τις θεσμοθετήσατε…), αλλά αυτό δεν είναι τόσο εντυπωσιακό, όσο ότι «…στο νέο ασφαλιστικό σύστημα που επιχειρείται να οικοδομηθεί στη χώρα μας, από την 1.1.2015, το κράτος δεν συμμετέχει στη χρηματοδότησή του. Η εξέλιξη αυτή βέβαια αντιβαίνει στις ρητές επιταγές της ΔΣΕ 102, αλλά και στη διάταξη του άρθρου 28.1 του ελληνικού Συντάγματος, που δεν επιτρέπει την κατάργηση ή αλλαγή νόμου που επικυρώνει Διεθνή Σύμβαση (όπως είναι ο Ν. 3251/1955) με άλλο νόμο (όπως είναι ο σημερινός ασφαλιστικός νόμος).» ( ίδια πηγή με την προαναφερόμενη)
[...]

Ολόκληρο το άρθρο εδώ