Αφελής απορία

Οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας αποφάσισαν να κάνουν απεργία. Η δικαιοσύνη (…) την έβγαλε παράνομη. Τότε οι ελεγκτές ανακοίνωσαν ότι θα τηρούν με αυστηρότητα τους διεθνείς κανονισμούς ασφαλείας για τη χωρητικότητα του ελληνικού εναέριου χώρου, επιτρέποντας συγκεκριμένο αριθμό πτήσεων ανά ώρα, δηλαδή τόσες πτήσεις όσες επιτρέπονται από τους κανονισμούς.

Αυτό ονομάστηκε «λευκή απεργία». Και ξεσηκώθηκε το σύμπαν (τρόπος του λέγειν) εναντίον τους, διότι πλήττεται ο τουρισμός, ταλαιπωρείται ο κόσμος κ.λπ. Ας ξεχάσουμε προς στιγμήν το αν οι ελεγκτές έχουν δίκιο, αν επιτρέπεται να ταλαιπωρείται ο «κόσμος» από τις απεργίες (μάλλον θα πρέπει να απεργούμε «από μέσα μας»!), τι βιολί βαράει η δικαιοσύνη που αμέσως βγάζει όλες τις απεργίες παράνομες και όλα αυτά.

Ας τα ξεχάσουμε, διότι έχουμε μια πολύ αφελή απορία: αυτοί οι ρημάδες οι κανονισμοί ασφαλείας έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης; Διότι αν δεν έχουν, ας τους καταργήσουν οι «αρμόδιοι» να ξεμπερδεύουμε. Αν όμως έχουν, και καθημερινά παραβιάζονται χάριν του ιδιωτικού κέρδους… μήπως οι υποκριτές γκεμπελίσκοι των καναλιών θα έπρεπε να αγανακτούν ακριβώς επειδή δεν εφαρμόζονται ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ οι διεθνείς κανονισμοί ασφαλείας;