Φτου κακά!

Στη διάρκεια του Συμποσίου της Σύμης (βλέπε και χτεσινή δημοσίευση στο μπλογκ μας) συνεχίστηκαν οι ομορφιές. Έγινε, λέει, αναφορά στα θέματα λιτότητας και εκφράστηκε η εκτίμηση ότι (απολαύστε!) «ο όρος δεν αποδίδει κατά τον καλύτερο τρόπο αυτό που γίνεται». Ο όρος «λιτότητα» χαρακτηρίστηκε συντηρητικός, διότι παραπέμπει μόνο σε περικοπές μισθών και συντάξεων. Το Συμπόσιο της Σύμης προτείνει τη χρήση του όρου «υπευθυνότητα», ο οποίος περιλαμβάνει και την καταπολέμηση της διαφθοράς, τη δίκαιη κατανομή βαρών και πλούτου και τη δημοκρατική θωράκιση των θεσμών. Μην λέτε λοιπόν πια κακές λέξεις. Η λιτότητα στην εποχή της κρίσης ονομάζεται υπευθυνότητα. Περίπου όπως σε μια παλιότερη εποχή η γενοκτονία τιτλοφορούνταν «τελική λύση».

ΥΓ: Το Συμπόσιο της Σύμης έρχεται τρίτο και καταϊδρωμένο. Στο χιτλερικό Ράιχ υπήρχε ειδικό τμήμα του Υπουργείου Προπαγάνδας που είχε ως αποκλειστικό καθήκον την αντικατάσταση «αρνητικών» λέξεων από «θετικές». Τη λαμπρή παράδοση συνέχισε η Κομισιόν, που επίσης διαθέτει αντίστοιχο τμήμα. Οι αντικαταστάσεις βέβαια δεν εμπόδισαν το Χιλιόχρονο Ράιχ να σωριαστεί σε ερείπια, ούτε θα εμποδίσουν ενδεχομένως την Κομισιόν να ψάξει για δουλειά στον ιδιωτικό τομέα. Η διαφορά είναι ότι οι καταστροφές τέτοιων οργανισμών σφραγίζουν την ιστορία της ανθρωπότητας, ενώ τη γελοιοποίηση του-Συμποσίου-της-Σύμης-που-Γίνεται-στον-Πόρο δεν θα τη θυμάται ούτε η μαμά του Στίγκλιτς.